ที่ข้าเลิกร้าย เพราะอยากให้ท่านรัก

     สตรีแห่งเมืองลี่จินอย่าง "เหมยอิงอิง" ถูกส่งตัวมาเเต่งงานกับ "เฉินจุนเป่า" องค์ชายคนโตแห่งเมืองฮุ่ยหมิง เพียงเพราะว่านางตกหลุมรักจุนเป่าตั้งเเต่เเรกเห็น เเต่ทว่าจุนเป่ากลับไม่ยินยอมที่จะเข้าพิธีเเต่งงานกับนาง เพราะเขาเคยได้ยินชื่อเสียงของนางนี้ในด้านไม่ดีและไม่เหมาะที่จะเเต่งมาเป็นภรรยา ทำให้พิธีเเต่งงานของทั้งสองต้องเลื่อนออกไป เเต่ทว่าเหมยอิงอิงยังคงยืนยันที่จะอยู่ในเมืองฮุ่ยหมิง เพื่อรอเข้าพิธีแต่งงานกับจุนเป่า เเต่จนแล้วจนเล่าจุนเป่าก็ปฏิเสธมาโดยตลอด กระทั่งงานเเข่งม้าครั้งใหญ่ของเมืองฮุ่ยหมิงเกิดขึ้น เหมยอิงอิงได้เข้าร่วมการเเข่งขันและนางประสบอุบัติเหตุตกม้า ทำให้นางเปลี่ยนไปเป็นคนละคนถึงขั้นที่ว่าจุนเป่าเองก็รู้สึกฉงนในใจ ทั้งหมดนี้จะเป็นแผนการที่ทำให้พระเอกมาหลงรักนางร้ายคนนี้หรือไม่..อ่านต่อได้ใน "ที่ข้าเลิกร้าย เพราะอยากให้ท่านรัก"

♥️แนะนะตัวละครหลัก♥️       

     "เหมยอิงอิง" หญิงสาวนัยตาหวานปนร้ายลึก อายุ 22 ปี บุตรสาวนางเดียวแห่งเจ้าเมืองลี่จิน หญิงงามสง่าที่ท่านชายหัวเมืองท้ายเมืองหมายปอง ภายนอกนางมีใบหน้าที่งดงามสะพรั่ง กิริยาอ่อนหวาน ใช้วาจาที่นุ่มนวลเสวนากับทุกคนโดยไม่เลือกชนชั้นวรรณะ เเต่ภายในลึกๆแล้วนางมีนิสัยเอาเเต่ใจระดับ 10 ทั่วทั้งตำหนักไม่มีผู้ใดกล้าขัดใจนาง เนื่องด้วยพ่อกับแม่ของนางเลี้ยงตามใจมาตั้งเเต่ยังเล็ก นางจึงโตมาเป็นสตรีสองหน้า นอกจากนิสัยที่เอาเเต่ใจของนางแล้วเหมยอิงก็ไม่ต่างจากหญิงงามคนอื่นเลย นางต้องการเพียงเเค่ใครซักคนที่นางถูกใจและชายคนนั้นก็จะต้องรักนางเพียงผู้เดียวเท่านั้น นี้คือเป้าหมายสูงสุดในชีวิตของนาง

    "เฉินจุนเป่า(องค์ชายใหญ่)" องค์ชายใหญ่งามสง่าที่ผู้คนขนานนามให้ว่าจุนเป่า อายุ 27 ปี บุตรชายคนโตของเฉินหวังเสิ่นแห่งเจ้าเมืองหุ่ยหมิง  จุนเป่าเปรียบเสมือนหยาดน้ำค้างที่หนาวเหน็บ เนื่องด้วยเขามีนิสัยเด็ดขาดและเย็นชาเป็นที่สุด นอกจากนี้จุนเป่าจะมีสติปัญญาอันชาญฉลาดแล้ว เขายังมีร่างกายที่เเข็งแรงกำยำสามารถเรียนรู้วรยุทธ์ได้หลายเเขนง ทำให้เจ้าเมืองฮุ่ยหมิงไว้ใจให้จุนเป่าดูเเลบ้านเมืองเเทน โดยจะเเต่งตั้งให้เป็นองค์รัชทายาทในภายหน้าสืบไป นิสัยส่วนตัวชอบเป่าขลุ่ยและล่าสัตว์ รวมถึงชำนาญการประลองยุทธในเทศกาลงานต่างๆในเมืองอีกด้วย ก่อนหน้านี้จุนเป่าเป็นองค์ชายที่ร่าเริ่งยิ้มแย้มเเจ่มใสเเต่เมื่อท่านแม่ของเขาจากไป จุนเป่าก็เอาเเต่ปิดตัวเงียบไม่เปิดรับใครอีกเลย

    "เฉินหลานเซียน(องค์ชายรอง)" องค์ชายคนรองของตระกูลเฉิน อายุ 25 ปี หลานเซียนเป็นน้องชายคนเดียวจุนเป่าที่จุนเป่ารักมาก ทั้งคู่สนิทกันมากถึงขั้นไปไหนด้วยกันบ่อยจนชาวเมืองเข้าใจว่าพวกเขาคือฝาแฝดกันไปแล้ว แต่ถึงเเม้ว่าทั้งสองคนจะตัวติดกันมากเเต่หลานเซียนก็มีนิสัยต่างกับจุนเป่าอย่างสุดขั้ว เพราะหลานเซียนนั้นเป็นคนอัธยาศัยดี เข้ากับคนง่ายเป็นที่รักของชาวเมืองฮุ่ยหมิง เนื่องจากหลานเซียนจะชอบแบ่งเสบียงจากในวังออกไปแจกจ่ายให้กับชาวเมืองอยู่เป็นประจำ จนชาวเมืองได้ให้สมญานามเขาว่า หลานเซียน..ลูกหลานของเทพเซียนที่ลงมาโปรดยังโลกมนุษย์ นิสัยส่วนตัวชอบถ่อมตนเป็นเอกและคิดว่าตนด้อยค่ากว่าจุนเป่าเสมอ เนื่องด้วยหลานเซียนมีปมในใจที่เขาคิดว่าหวังเสิ่นไม่ค่อยพอใจนักที่เขาเกิดมาแล้วทำให้แม่ต้องตาย

    "เหลียงม่านเฉว" บุตรสาวท้ายเมืองที่ถูกส่งตัวมาประดับบารมีของว่าที่เจ้าเมืองอย่างจุนเป่า หญิงสาวในตาเศร้า อายุ 22 ปี เธอถูกพ่อเเม่เขี้ยวเข็นมามาถวายตัวเป็นสนม เเต่ทว่าม่านเฉวนั้นเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับหลานเซียนมาก่อน ทำให้ม่านเฉวคิดหนักกับเรื่องนี้อยู่ไม่น้อย ด้วยความที่พ่อกับแม่ของนางส่งนางมาด้วยความไม่เต็มใจ นางจังมักจะเก็บตัวอยู่ในตำหนักเงียบๆคนเดียวและไม่ยอมให้จุนเป่าเข้าใกล้เพราะในใจของนางนั้นยกให้หลานเซียนไปหมดแล้ว

    "หลินชิวลู่" บุตรสาวบุญธรรม อายุ 20 ปี ที่แม่ของจุนเป่ารับมาอุปการะไว้และหวังจะให้เเต่งงานกับหลานเซียนในภายภาคหน้า พวกเขาทั้งสามคนสนิทและเล่นด้วยกันมาตั้งเเต่เด็กๆ ฃเเละด้วยความที่นางเป็นคนค่อนข้างจะกล้าเเสดงออกอยู่ไม่น้อย นางจึงกล้าเปิดปากบอกกับหวังเสิ่นไปว่าคนที่นางหมายปองไม่ใช่หลานเซียน เเต่เป็นจุนเป่าและนางก็มีท่าทางยั่วยวนจุนเป่ามาตั้งเเต่เด็กๆอยู่แล้ว หวังเสิ่นและเเม่ของจุนเป่าจึงไม่ได้ขัดอะไร ความฝันสูงสุดของนางก็คือได้ร่วมพิธีเเต่งงานเป็นอัครมเหสีของจุนเป่านั่นเอง เเต่ดูเหมือนว่าทั้งหลานเซียนและจุนเป่าจะมองนางเป็นเเค่น้องสาวเท่านั้น

    "ซ่งเทียนฉี(อาฉี)" อาฉีคือเด็กกำพร้า อายุ 20 ปี ที่หวังเสิ่นรับมาดูเเลให้เป็นเพื่อนเล่นของจุนเป่าในตอนเด็กๆและเมื่อเขาเติบโตขึ้นหวังเสิ่น ก็เเต่งตั้งให้อาฉีเป็นคนสนิท คอยดูเเลทุกอย่างให้กับจุนเป่า เขาเป็นทั้งคู่ประลองยุทธ เพื่อนซี้ คนส่งสารรับเเจ้งข่าว ลูกน้องคอยรองมือรองเท้า ที่ปรึกษาและในบางครั้งก็ทำหน้าที่แปลกๆตามที่จุนเป่าสั่งอีกด้วย รวมถึงอาหารการกินของจุนเป่า อาฉีก็เป็นคนรับอาสาดูเเลเองอีกด้วย ความตั้งใจสูงสุดของอาฉีคือ ทำตามคำสั่งของเจ้านายน้อยอย่างจุนเป่าไม่ให้ขาดตกบกพร่อง